Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
ABDULKADİR BOSTAN
Teo ile Uyanış Durağına Yolculuk
olsa olsa, başıboş bir sarhoşluk dedim bu
sonra çıkıp yedi tepenin en yükseğine
böyle olmamalıydık diye konuştuk Tanrıyla
-böyle olmamalıydık…
hırs değil
atını mahmuzla teo
kavga bitti
daha doğrusu namaz molası verdik
sızlayan yumruklarıma bakıyorlar, tüm acayipliği gözlerinde toplayarak
dünya dursa, aldırmayacak kadar yorgunum
durmasa da yorgunum
kim neyin müptelası
kim kimin tiryakisi bilmiyorum
çünkü herkesin putu
herkesin tanrısına küs
bütün saatler aynı yorgunluğa çeyrek kala durduğu o an
kapa artık diyorum aldanmak adlı şu şarkıyı
-bak; herkesin içinde ağlayan bir sardunya var
-bak; herkesin içinde aldanan bir dünya var
izinizi düşürmüşsünüz bir cinayetin üzerine diyen cellat yüzlü geceyi
avuç içlerimden yakalandığımda anladım
oysa anlamak benim işim değildi
kirli bir sahnede
ancak kirli bir oyunun perdesi açılır
ve kuklacı karnından konuşur, dudaklarıyla da bize gülerdi
perde kapanır
biz dağılırdık sevdiğimiz kadının delişmen saçlarında…
biz bu tımarhaneye nasıl düştük Teo
karanlığı unutalım derken
gün seğirmesini kaçırdık
bu arayışın bir delilik orantısı olmalı
olmalı bütün doğruların gerçeklerden sıyrılacağı bir arayışı
yol çıkmalı bize
gülün merhametiyle sarmal
aşkın demiyle hemhal bir durakta bulmalılar bizi
biliyorsun
her şeyin birbirini yutup durduğu şu dünyada
herkesin iştahı kendine bela
aslında şura geçici şeyler bulvarı
bura aldanışlar sokağı
az ilerisi kendine döneceğin kavşak
diye diye dönüp durduğumuz o döngü
yutkunmak ise alışılagelmiş çok ihtişamlı bir sanat
ve beni anlıyorlar artık
yaramdan tutup götürüyorlar, çok uzun bir düşünceye
atlıları geçiyoruz
dağları, rüzgarları
ve gündüz vakitlerini
kanat çırpınışlarını
ve bir gün uçacağıma inandığım göğü
içimde bir kargaşa
yüzlerce surat kim kime ait bilmiyorum
herkesin elinde gövdelerinden büyük kimlikler
patlamaya hazır birer füze
ellerime bakıyorlar defne yaprağı
ve birkaç tanede zeytin çekirdeği
yalan değil, kalbim dünyanın ritmini atarak getirdi beni buraya
her palyaçonun içinde gizlenmiş bir insan var dedim
kırmızıya aldanmayın
güle aldanın, kuşlara börtü böceğe
daha olmadı aşka aldanın
indirin alkışlarınızı
bakın Nuh tufanda
Yusuf kuyuda
İbrahim ateşte
ne kadar varsayım varsa
ömrüme saydım da öyle haykırdım / ey cemaat!
zihnimizi boydan boya uyuyan bir uyku var
herkes önce kendi kalbini dürtmeli
-uyanmak sonra Teo
-uyanmak sonra
