SÜNDÜS ARSLAN AKÇA 
 Müşkülpesent
 ağır aksak yürüyorum şair çıkmazından
 ayaklarım ağırdan demir parçası
 her adımda bir imge
 rüzgarın eteklerine tutunuyor sıkıca
 her köşede şiirden dem vuran demhaneler
 bir kemanın cızırtısına takılan mısralar
 son sigaranın külüyle savrulan
 tütsülenmiş sevdalar
 gâh ordan gâh burdan izler
 yarım yamalak düşler bırakıyor
 çayın buğusundaki köhne bakışlardan
 dile düşen mısralardı sokağı tutan
 ne çok alkış
 ne az yakarış
 ağır aksak yürüyorum şair çıkmazından
 düşüyor silik sayfalara uykusu kaçmış sesler
 müşkülpesent bir gülüş takındım yine
 bir gönül dinlencesi kadar zamanda
 kır kalemini şair, kır kalemini!
 ah bilirim kifayetsizdir bütün dizeler 
 sessizlik kan uykusunda
 havalı gülüşler barınır sokak başlarında
 ve geceden kalma hüzünler
 düşer saçlarıma
 ağır aksak yürüyorum şair çıkmazından
 yağmur kokusu çekiyor canım
 ıslak duvarlarına kazıyorum yeniden
 ‘’sen’’ şiirini
 kanatlarına özgürlük bağladığım göklerin
 avuç içlerinden güvercinler öpüyor
 ve yine
 düşüyorum yarım bıraktığın şiirin kuyusuna
 Yusuf aşkına
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

