Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
HÜSEYİN KAYA
Ne Alaka
Nice seneler önce
Vesvesenin diretmesiyle
Merak da işin içinde
Yok sayılsın diye ikisi de
Sıçrayan bir çamur gibi
Yapışıp durdular benliğime
Ne diller döktüm
Ne sebepleri sonuçlara uydurdum
Durmadılar yine
Rahat verilmedi yüreğime
Uyup da yola düştük
İdrak edilen bir meçhule
Ne dağlar ne tepeler
Ve arasında saklanmış vadiler
Serinleyen ateşler
Kargaşayı besleyen elbiseliler
Daha neler gördük neler
Örneğin soyu kesik nesiller
Geçtik yanıbaşından sessizce
Görünmeyen köyün köprüsünden
Soluklanır insan soluklanmalı da
Anlarız bunu alın terinden
Ne yaşadıysak o çıkar
Ve kalemdir onu yazan
Terin silinmesinden.
Bir su kenarında
Metruk bir kasabanın çıkışında
Yapayalnız bir insan
Görünmüştü öyle sanmıştık
İnsanlık avında
Fasıllar halinde bir hitap
Duruyordu göğsünün tam üstünde
Koşuyormuş güçsüzün imdadına
Topluyormuş yoksulu yetimi
Destek oluyormuş aklı başında.
Korunmak böyle olurmuş
Merak dolu bakışlar altında
Öğret bize öğrendiklerini
Biz de isteriz elbette
Ki bilelim/belleyelim
Merhametin eyleme verdiklerini
Siz de göreceksiniz
İyiliği engelleyenleri.
Varsıl olup da
Kendini yeterli görenleri
Şüphe giderilmişti meraktan.
Benim düşündüğüm gibi değilmiş
Sesi öyle geliyordu ıraktan.
Bir meydan oluşturmalı
Meydan ki hedefe varan korunaktan
Geri dönmek kaderimizdi, döndük
Niyetimiz bizden önce varmıştı
Yetkin ve yeterli olanlar toplanmıştı
Uzatılacak eller kesilmiş
Uzanmakta olanların ki havada kalmıştı
Bir rüzgâr çıkageldi
Ecel benim adım bugün
Esip gürledi aceleyle
Yatıştı bir anda her şey.
Ve yapışıverdi
Zalimlerin perçemleri
Beyinlerine.
Kopan eller de bileklerine
O halde sen de uyma
Sanrıya tapan sanıklara
İsyan et nisyan etmeden.
Uygun davran
Her işin oluşuna
Yakınlaşır selim olursun
Olmuş olanın geri dönüşüne.
Ne Alaka
