Karmen

CAFER TURAÇ
Karmen
 
sabahların kırgın kızı, akşama ödenen aşk
yol yok, sokakların her başında sen;
bir ürperme fiyakası.
camları ısırarak geçen malûm vurgunuz
tastamam kanlı bir hançer şarkısı
ve gizemli doğan çocukların şakrak annesi;
Karmen!
 
bunlar senin, ötekilerin yürek buğusu
tadı damağında portakalların sürgünlüğünü
hatırlatacak kadar sarılaşması
ve gözlerinin yanyana dizilişi
eski bir elbisenin Karmen’e kardeş oluşu
Karmen’in herhangi bir gün ortasında
saçlarını alıp gelişi,
masa üstünde bir ağır karanfil kokusu
bunlar oyun.
oysa, Karmen yukarı vadide bir deli çay akışı
bütün sarsak duyguların ardında solgun bir yüz
bütün pazarlara kurulan kahkaha
 
Karmen unutulacak kadar güzel
ya aşk (Karmen) ya aşk
Karmen!
 
 
10 eylül 1984

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir