Bir Biz/Yeniden

NURKAN GÖKDEMİR Bir Biz/Yeniden

NURKAN GÖKDEMİR
Bir Biz/Yeniden
 
 “gelin canlar bir olalım” yeniden
 
 ‘Bir’ olmazsak eğer
bir bir başın eğer
‘onlar’ önünde
bölük parçalanık bir’ler…
 
‘Bir’ olmazsak eğer
kalp ışıkları umutlar/söner
doğum sancılı öz(gürlük)ler
karanlıklara esir düşer
 
kanatılır âlemin onmaz
ezel yaraları/‘onlar’ca
yeniden… yeniden…
 
durmaz/hoyratça
yokedilir/ardın sıra
barış sevgi dolu canlar
gülyüzlü yaslı masumlar
bahar/günce görmeden
 
‘Biz’ olmazsak eğer
bil ki/ ‘onlar’ kazanacak
yenik düşürüp Bir’i/ yeniden
kan kin şer ve nefretten…
 
karartılacak yer gök ve denizler
basacaklar yine/dört bir yandan
‘Cennet Otağı’mızı/ yuvalarımızı
ezelî haramiler/âlemi sefiller
 
ve bozgun ardı/dağılıp öz’den
(s)ayrılıp yiteceğiz/birden…
 
Ah!..
işte bun yakın pus(u)…
kara ve şer/yüzünden
 
can çekişiyor dünya(n)!
 
kalk artık/uyan!
 
silkin toparlan/ve at
yaban(la) bil(e)diğin
kara kanayık ne varsa
küflenmiş/bilincinden
kocamış kin küs’lerini
öleyazan kalbinden
 
ve artık  
Biz’i bölme
Biz’i koru
Biz’i sev
ve yaşat/yeniden
 
öz/gür ve sevecen
kardeş renklerden
 
umutlarla serpilen
‘Bir’ özge bahar
 olsak… keşke…
Biz/ yeniden
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir