Asanatlar "şiirden sinemaya" 
ZEYNEP SEYYAH AK
Bâd-ı Gülzâr
Muştularken siyahî gölgeler karanlığı
Üzerime giydiğim susun var
Bir de dökülen gül hecelerim
O an gülüşün düşer yastığımın ucuna damla damla
Ah onlar ki şen şakrak çocuklar
Düşer peşine gözlerin asi deli bir hıçkırık
Toprak kokusudur sonrası sen
İçsel dumanında kalmış
Boğulmaya hazır yüreğim ellerimde
Diyecektim ki gitme
Bir gece ansızın düşme gözlerimden
Yolların hâkimi ve sen suskunlukların sevgilisi
Ve yine ekleyecektim etme
Zahmet etmesin şahlanan Sükûtunun çığlıkları
Olmasın her bir söze yazık
Çorak, güldeste gönlümün kenarı artık
Beni ağyar sayan kalbine sor melâlim
Nasılım
Ya aşk halim
Canımı canına kast eylemişken sor
Dilerim sana olan aşkımın cengi hiç bitmesin
Ey gece
Çıkar zulandan kırık aşk ezgilerini
Hani şu bestelerimi
Rüzgâr söylüyor olsun
Sesi sükûtta olsa da
