Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET BAŞ
Ne Güzel
Makammış mevkiymiş hepsi boşumuş
Bir gönül yapması ne de hoşumuş
Tövbe lambasıyla gönül ışımış
Hakikat üzere olmak ne güzel
Zayıfı gözetip yoksulu tutmak
Sevgiyi çoğaltıp kini unutmak
Var olan her şeye ibretle bakmak
Her daim aşk ile dolmak ne güzel
Gönül tarlasına sevdayı ekmek
Şan ile şöhreti yürekten sökmek
Pişmanlık duyup gözyaşı dökmek
Çirkinde güzeli bulmak ne güzel
Değişir dünyanın kederi gamı
Her doğan günün vardır akşamı
Kula kulluk yapmaz Hakkın adamı
Aşk ile sararıp solmak ne güzel
Ey gönül kapılma nefsin peşine
Konup durma öyle dünya leşine
Bırak boş lafları sarıl işine
Marifet nehrine dalmak ne güzel
