MEHMET BAŞ 
 Tütün Tüttürdüm
 Anılar denizinde yontulmuş ay ışığı
 Gözlerinin limanında yakamozlar
 Ömrümün ikindisinde hayalin
 Gemiler garip bir telaşla gelip geçerken
 Ben tütün tüttürdüm
 Alnımda şarapnel yarası
 Bir akrebin boğum boğum kuyruğunda
 İçimi saran bir zehir
 Derin bir ırmağın yasında
 Dağları uyutan bir deprem
 Kırmızı kart yemiş bir futbolcu gibi
 Öfkemin eteğinde gülkurusu
 Saçlarımda siyahın en gizli yakarışı
 Berzah dağlarında sükûtun yankısı
 Ateş sofrasında alevden kaşıklar
 Gelip geçen günlerin durağında
 Ve takvimsiz bir takvim yaprağında
 Zamanın küllüğüne
 Bir izmarit gibi atılırken
 Ölümlüler şehrinde
 Tütünler tüttürüp
 Yaraya tütün basarken
 Öğrendim işte
 İnsan kendi masalında bir bekçi
 İnsan ölümün kıyısında bir nöbetçiymiş
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

