SABRİ ERİK
Kül Isı Vermez
Gün bittiğinde
Gördüm geldiğini
Saçların soğumuş
Soğuk kokuyorsun
Gecenin rüzgârı
Kalmış saçlarında
Pelerinin buz tutmuş
Çıkar erisin hasretim
İçtiğin suyu gördüm
Akarken gerdanında
Çatladı zümrüdün taşı
Şelalenin sesi boynunda
Sığındı gözlerin
Göz kapaklarıma
Bir tebessüm
Saklar seni bende
Bekleyen atlarınla
Unutmuşum
Söylemeyi sana
Uzandığın ellerim
Yanmıştı
Çok zaman önce
Artık kül
Isı vermez
Bu yüzden
Isıtmaz avuçlarım
Ellerini kimsenin