Yalanım Üşüyor / Bavulsuzum

SABRİ ERİK
Yalanım Üşüyor / Bavulsuzum
 
1.
Uyandım
Karanlığın alacasında
Rüyam kara
Sevmelerin
Pas tadında
Üşüyorum da
 
Seveli
Asrın parçası olmuş
Ama
Ama nefesin buz kokuyor
Öpmelerin pas tadında
Uykularım med cezir
Uykularım bulanır
Kusarcasına
 
Ve sen demincek
Düşümde düştün uykularıma/uykularımda
Sevmelerin kara
Sevmelerin kapkara
Bir murc, buzdan sarkıt sanki
Ve paslı
Çiziyor derinin altında kederimi
 
2.
Velhasıl
Bundan sonra
Sevginin kanatları
Güvenmez dala
Beklemez
Kurumuş yaprakta
 
Serçe ürküyor elbet
Korkulara esir çünkü
Oysa
Kanatları var
Ama
Güvenmez kanadına
 
Ahh!.. dokunmalar
Eksilmiş sevilmeler
Eksilmiş kelimeler
Ve hala
Çoğalıyor eksilmeler
 
Keşke
Can, canana
Dönebilse
Ve kalanı haykırsa
Suskun ve sessiz
Olabilse
Sevdiğimin sevgilisi
Lakin
Enayi gönlüm
Bilmez yalanı
Bilirdi kanmayı
 
Dün olmaz artık
Keşke olsa
Gürül bir duada
Yıkansa dün
Ve yıkansa
 
Dudağımdaki miras
Ağzımdaki kelimeler
Ve
İlk öpmenin efsunu
Isıtsa günü
Çünkü
Çok üşüyor yalanım
 
3.
Şimdi
Kendimin uzağında
Yağmurlarımla
Çoğaltıyorum denizleri
Çoğaldıkça
Çarpıyor şose yolunda bana
Ve ben
Islanıyorum kendi yağmurlarımda
Gamsızım
Gamlarım şimdi yağmurda
 
4.
Hâlbuki
Sevmenin en güzeli
Masamın zulasında
Tozu üstünde, sol cenahta
Yağmurlarımda bile
…akmadı tozu
Sevmelerimdi onlar
Kaldı çekmecemde
…tozun altında
 
5.
Güneşten önce
Çıkmıştım yola
Bavulsuzum
Sevmelerin tümünü
Bıraktım sana
Şimdi
Sendeki çekmecede
Üryan
Ört onları
Islanmasın yağmurlarında
 
6.
Ve nihayetinde
Bavulum yok
Yok işte
Bavulsuzum
 
Ama
Çalıyorsun kapıyı
Nasıl bulmuşsan beni
Sığmışsın bir bavula
Gelmişsin kapıya
Bütün sevaplarınla
 
_________________________
"Adalar Denizi” şiirinden
2015-2018
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir