Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İLKNUR İŞCAN KAYA
Yol Bekler
Durmak bilmeyen tekerlekleri…
Duraklarını sayısız ayak izinin ezdiği
Şeritlerini kibirsiz ağaçların süslediği
Yol bekler gitme’k dileyeni
Yol alırken çiçeklerin tepeleri süslediği
Terk etmeleri yalnız kaderin bildiği
Çizgili çerçeveyi
Yok bekler…
Dağları yüzen
Ovaları günebakanlarla süslenen
Ufkun yerle bir edildiği zemini
Yol bekler…
Geceden sabaha ip çekeni
Vakti gelince
Ruhu bedeninden eksileni…
Mavi kıyılara
Yeşil beldelere
Sarı başaklara uzayarak özleme ereni
Yol bekler…
