Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İLKNUR İŞCAN KAYA
Emsalsiz Aşk
Siyah okyanuslara düş ördüm gece yarıları
Saf ipektendi zarif gerdanlığı
Mey sofrası döşedim sükûta akan duygulara
Ney üfledim puslu can’a
Yaklaştı hayal ırmağına
Gülümsedi tılsımlı seheri giyinen beden
Gözlerim giderken ellerim hakikati aradı kör duvarda
Yüreğimde büyüyen şirin çiçekler neden susuzdu hâlâ
Şirin konakların sürgülü bahçelerin gerisindeki saklı memba
Hayalleri önüne katan kayıp bir çoban vardı…
Gün damıtmış ömür şişesine zamanı
Yıldızlar doldurmuş gözbebeklerine emsalsiz aşkı
Geceyi sarmış soğuk mindere korkuları
Lâl dizeler eğiren bir ana vardı…
Bağrında taşınan öksüz acılar
Gönlünü donatan sönmez çıralar
Yorgun toprakta sırlanan nice söz vardı…
