Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İLKNUR İŞCAN KAYA
Son Düş
Baharı topladı rüzgâr gülü
Al kızılcıklar olgunlaşıp düşerken
Son düşünü gördü sıcak yatağında
Sonu gelirken vedaların yamacında…
Evvelinde
Kaçınılmaz zaman eşik önünde
Sabırsız kuşların nezaretinde
Işığı küçülen hayalleriyle
Göçmeyi beklerken…
Zemheri çığlığı yaklaşıyorken
Tozlu bir gelinlik üzerindeyken
Oydu sevdaları yerinden eden…
Boş sandık taşınırken olduğu yerden
Soğuk kuleler örülmekteyken
Derin uykular çağırmaktayken
Güzel yüzler bir bir terk etmekteyken
Burçlarına tırmandı hakikatlerin…
Hüzün sineleri okudu geçti
Hazan yaprakları süzüldü indi
Hazin kitapları maziye dizdi
Hayat tekrar dirilene kadar
Hayat tekrar, dirilene kadar…
