Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
A.VAHAP DAĞKILIÇ
Üşüyen Sonbahar
Nerde o aşkları filizleyen
yağmurlarını biriktirdiğim gözlerin
Bebek yüzlü duygular
panjurlu ev çıkmazı
yarınki dünyamız
Nerde o nükteli ümitlerin
albenili imalar
utangaçlığımı ele veren şehirlerin
pembe bulutlar
sıcak ellerin
Sen ki sağ gözümün feriydin
nerde o soluk aldırmayan sevdan
mum karanlığındaki ihtilallerim
nergis saygınlığı heyecanlar
gamze cilvesindeki gün batımlarımız
Sebep
çıkmazlar dolusu gurur
hasret artığı gurbet
Ülkeler fetheden yenilmişliğimizle
tenhalardaki hüznü avutamıyoruz artık
Her şey
her şeyin sadeliği
okul formasını çıkardığımız yerde kaldı
Gönülleri zalim olan nice şehirler kırıldı
Unutulmuş çocuk bakışında bizi saran
şimdi kopuk hayallerde doludizgin yalnızlık
Gerçeğe yüz çevrildi kalpler oyunda
geçen yıllar “Tahta masada”
Kaybolan gençliğim saçlarında
bırak dağınık kalsın
Üşüyen Sonbahar
