Kaybolan Esintiler

A.VAHAP DAĞKILIÇ Kaybolan Esintiler

A.VAHAP DAĞKILIÇ
Kaybolan Esintiler
 
Onurun sakladığı bir özlemle
sana rastladım dün gece
buğulanmış albümlerde…
 
I
Ne çok olmuş
seni görmeyeli
hatıralarda görüşmeyeli…
 
II
Işık demetinde oluşan gözlerinde
yaşanmadan tüketilmiş
ümit artığı hüzünler var…
 
III
Saçlarının karanlığında
sahici bir keder…
 
IV
Sevincimi paylaştığım tebessümüne
bekleyeni olmayan bir yolcu garipliği çökmüş…
 
V
O cam yüzüne
güzelliğinde bıkmış bir tevazu misafir…
 
VI
Mahpus duygusu hıçkırıklar
güzeli işitemeyen sağırlık asılı kirpiklerinde…
 
VII
Alay konusu edilen azabın pençesine düşmüş ülken
biçilmiş ekinler gibi serilmişsin…
 
VIII
Deprem uğramış şehirlerine
gurur kalelerin viran…
 
IX
Eskimiş her yanın
acı kokuyor…
 
X
Gamzenin en son kıyısında
eskimeyen bir şey var…
 
XI
Gönlünün sayfalarına
çizilen seslerim…
 
XII
Saklı gözyaşlarımda sen
mor menekşe kırıklığında ben…
 
XIII
Biz böyle olmayacaktık
değil mi
 
“Boş ver
hadi ama gülümse”…
 
Kaybolan Esintiler

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir