LEYLA KARATAŞ
Ölü Zaman Çiçekleri
Asılırken tülümüze ölü zaman çiçekleri
Dikiş tutmuyor artık çıplak geceler
Kaybolup gider duvarlara çarpa çarpa
Dost külüne muhtaç insan düşleri
Duru aşkların varsıllığında gün
Kendine ırmak hırsına yenilmiş insanlık
Iska geçer sayrı zamanlar üzgün
Susar aşk, susar karanlıkta iç sesleri