Sen Buz Kesen Rüzgâr

LEYLA KARATAŞ Sen Buz Kesen Rüzgâr

LEYLA KARATAŞ
Sen Buz Kesen Rüzgâr
 
Özledim
Sarıkanat pembe düş tualimde izin
Fırçamda süründüğüm ince gülüş
Kal diyemedim ki
 
Sormadın, yoklardaki mavili kuş
Kanatlarımda ki sâri yel
Gözlerindeyim diyemedim ki
 
Sus yoncası gibiydim
Uykuda çiçeklerim
Saklı bahçelerimin çiğ dudaklısı
Suyu bekledim önümde bentler
Sel olup gelemedim ki
 
Son kulaçlar
Paranteze sıkışan son parmaklar
Şiirlerim kaldı sende
Cebimde düne bakan bilyeler
İçinde yıldızdım, gitmem diyemedim ki
 
Saklandım talan bahçelerine
Dudağıma gül oturdu
Yaprağında yalan yeşil
Kökünde ölü bir can bilemedin ki…
 
Sen buz kesen rüzgâr
Sen kesti her yer, sen
Kal diyemedin ki…
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir