Nedenlerim Dar Benim

LEYLA KARATAŞ
Nedenlerim Dar Benim
 
Soğuklarda kaldı can artık maviliklerim
uzaklara daldı can gözlerim uzaklara
kayboldu düşlerim bak hüzün gözümden damlar
kızılyaprak dolandı kırgın ayaklarıma
ıpıslak sokaklarda
ben ve buğulu camlar.
 
Ne gün bitti sancılı ne gül bitti sensizim
kimsesiz soldu öyle o sımsıcak gülüşler
ne leyl doğdu şafakta ne son buldu kahırlar
sessiz bir akşamüstü kayboldu bütün düşler
yoksulluk sabahladı
ahşap kapılarımda.
 
Avunmaz oldum artık anlamsız sevinçlerle
gönül gurbette gibi gönül barksız ve evsiz
kırk yamalı canımda kanayan yaralarım
nedenlerim dar benim sebepli ve sebepsiz
her çılgın gün batımı yetim gibi ağlarım
gönül susmaz ne yapsam
hep adını sayıklar.
 
Yer çöl olsa arsızım çiçeklerim hep açar
çıkmaz sokaktan döner sevdalı gelişlerim
başım çatı bana, sırtım duvar, evsizim
dolanır kızılyaprak yorgun ayaklarıma
sevdadır yine mevsim
mevsim ılık sonbahar.
 
Gözlerinde kayboldum sevgilim ah sevgilim
yoruldum çok yoruldum atma uzaklarına
adını hiç durmadan söyledi durdu dilim
ben hep gönüllü düştüm sevda tuzaklarına
beni ateşine sal
beni dudaklarına… 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir