LEYLA KARATAŞ  
 Yaza Daha Çok Var Çocuk 
 I.
 Ne zor zamanlar yine dinmez içimde sızı
 yana yana içimde yine kan kırmızı aşk
 aşk yine kan kırmızı…
 Parlar yine birazdan aşkın kızıl yıldızı
 ve parlar ışık ışık birazdan sonsuz şafak
 söyler aşk şarkımızı…
 Seversen yazılmaz mı alnına kara yazı
 öyle sevdikçe yoksa artar mı ufak ufak
 gülün bülbüle nazı…
 Ne gurbet olsun artık ne ayrılık ayazı
 kış ortasında bile birbirimize sarsak
 hem baharı hem yazı…
 II.
 Toprak nemini salmış can çekişen düşlere
 ne dala sorabilmiş ne dikene aşkını
 ve çığlıklar boş yere…
 Sabahı beklemezsin boş verirsin işlere
 geceye düşer sevdan, düşer sevda şaşkını
 hüzünlü gülüşlere…
 Üflersin içindeki yanan kor ateşlere
 asla sönmesin diye yüreğinin yangını
 sararsın güneşlere…
 Gün saklanır sararan bir yaprak düşer yere
 yalnız aşkla sallanır insanın bu sol yanı
 tutuşmuşsa bir kere…
 III.
 Yaza daha çok var çocuk yaza daha çok var
 aç şehrinin tılsımlı şiir kapılarını
 ki başlasın şarkılar…
 Ey çocuk sen sevdamın saçlarındaki rüzgâr
 çöldeki sığınağım umudumun yarını
 ve sağanak yağmurlar…
 Kızılağaçlar görür bizi ve fırtına, kar
 ilk olur baharımız aşkın kırmızı kanı
 sonra ırmaklar akar…
 Yaza daha çok var çocuk yaza daha çok var
 aç şehrinin tılsımlı şiir kapılarını
 ki başlasın şarkılar…
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

