Asanatlar "şiirden sinemaya" 
HAYRETTİN TAYLAN
Vardım Sevmeye
sessizliği konuşturan sözlerin öznesinde vuruluyor tüm noktalarım
artık, kırılmışlığın devrik hüzün cümlesiyim
artık, beli bükük sorunun andıyım
artık, gözyaşlarının ünlem mezarlığındayım
artık, imlası düzgün bir ayrılığın canıyım
artık, üç noktanın fecrinde başlıyor melalim
artık, tırnak arasında aldığım gözyaşlarının dersiyim
artık,iki noktanın açıkladığı gerçeğin bir’im
artık, parantezlerin kucakladığı diyemediklerinin helaliyim
artık, bir noktayım aşka
artık, noksanım aşka
2…
artık, duanın işaretsiz diliyim aşka
artık, kabul edilmiş bir kabulün demiyim aşka
artık, rabb'imin rahman atlasında beyazım aşka
artık, çıkardım nefsimin kirli gömleğini, giyindim aşka
artık, beni hiç reddetmeyen o’nun nurundan ışınlandım aşka
artık, ihlaslı bir aslanım, nefsin yanan ormanlarında
artık, muhlis bir külüm, savruldum aşka
3…
alçıya alınmış ar’larımızın arasında, eriyor kimsesiz duruşum
dile dolanmış yüzlerimiz arasında, bitiyor kirli düşünüşlerimiz
aklın almadığın yerde, gönlün kalmadığı yârde, son olmak ödeviyiz
gülüşünün yaktığı zamanların mumyasında kalmış aşk olmak bülbülüyüm
öteledim sonrasızlığı
vardım sevmeye
sevmek, en çok susmaktır
sustum, içimdeki düğünün, kördüğümün ortasında
bir şeyler diyebilmenin umut ucunda kaldı hasretim
sevmek, en çok diyemediklerimizdir
artık, diyebilmenin muammasında manalar diliyim
artık, sözsüz kelamlar coğrafyasında dağın sesiyim
artık, isimsiz gönüller galaksisinde leyl-i şemim
artık, tanımsız sevmenin mertebesinde kâmil bir düşüm
artık, aşkın ta kendisiyim
artık, “vardım” sevmeye şehrinaz
