Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL GİRAY
Şaire'nin Dinlediğidir
Biz bunca sefilken
Ekmeğimiz niyetine
Bağrımıza taşı basarken
Sana bunca güzellik
Reva mı Şaire?
Biz yağmura bile
Tutamazken yüreğimizi
Senin alınyazında
Çürümeye terk edildik
Biz öyle
Örselendik
Acılar tekkesinde
Aşkı duaya
Katık ettik!
Mezar taşlarına
Geçsin diye aynılığımız
Taze ölülerin
Toprağından öptük
Yokluğun tırnakları
Kanattıkça avuçlarımızı
Bulutlara şifa niyetine
Senin adını zikrettik
Biz acılara tuz bastık Şaire
Kadere söz verdik
Yer mühürlense de
Çareler tükense de
Doğransa da
Etimiz kütüklerde
İnmeden soframıza mâide
Sakınmayız
Celladımızdan başımızı
Değil mi ki
Bir dağın
Bir uçuruma
Nasıl demirlendiğini
İnancın çarmıha
Nasıl gerildiğini
En iyi bizim ruhumuz resmeder…
Değil mi ki ümidimiz
Gecenin teninden
Acılar doğurur…
Yaşamasak ne fark eder!
İsmail koymuşlar adımızı
Kör bıçakla da olsa
Hevesliyiz…
Şaire'nin Dinlediğidir
