AHMET AYDIN 
 Aşka Çekilmiş Suskun Hançerim
 Bahardı bana gelişin
 Mezopotamya coğrafyasına
 Bereketli topraklarına
 Duaya benzerdi gözlerin
 Bizi yeşil hatırla
 Bir çocuğun saçlarını
 Okşar gibi içten
 Kimsesiz yetim başını
 Kalbine dokundum
 Bana cansuyu oldun
 Bir bulut gibi
 Üzerimden geçtin
 Sahrama damla bekledim
 Göğsüme şimşek indin
 Ay'ın şavkından içtim
 Bindiğin at değil
 Saçlarını bıraktığın rüzgârdı
 Yolun sonu buraya kadardı
 Sustuk saçmadık kelimeleri
 Vedamız sessiz bir bakıştı
 Şimdi dolaşırım
 Sağrılarında mahmuz yarası
 Kalbimin kırlarında o atı
 Yarası derin sessiz kanar dağlarım
 Heybemde renkler
 Aşklar anılar acılar var
 Verdim rüzgârın yelesine
 Omuzlarım yorgundur heveslerime
 Şimdi hangi sulardasın
 Hangi kapıda toynak tepersin
 Hangi rüzgâra kanat açmaktır hasretin
 Ben o sulardan çıktım ıslağım
 Ben tuz ve deniz kokmayan
 Sevdası sarı çatık kaşlı
 Adsız bir dağlıyım
 Aşka çekilmiş suskun hançerim
 Sen hangi rüyada
 Kalmışsın sabahsız bir uykuya
 Uyanıp şaşkın bakınma
 Dalmışsın derin karanlığa…
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

