Asanatlar "şiirden sinemaya" 
LEYLA KARATAŞ
Aşkım Toprağa Düşmeden Önce
Sana yazıyorum bahara el eden Ihlara Vadisi’nden
iki gün olmuş gözlerimi açalı maviye çalan yüreğine
Bir ağaç kovuğuna saklanmış
düşünceler zinciri gibiyken yoksulluğumuz
Nefes almak öyle ızdırap verici olmuşken
ağacın her yaprağının en ince damarlarındaydı su'yun
Soluduğumuz onca sızı varken
neye yarayacak ki biteviye yaşamak
ıssız gün kurusu zamanlarda sensiz
Yoksunluklardan söz etmek ne fayda
umudun yeşermekten hiç bıkmadığı bir ömre uzanan
zaman tünelindeyiz ikimiz
Neresinden tutabildik ki
zamana denk, aşk kokan yalnızlıklar zincirimizin
hangi halkasından sessizce…
Duruşuyla hoş bir koku saçan
ben burdayım diye haykıran aşkımızı
bağrımıza basabildik mi korkusuzca
Lacivert atlasın altında toplanmaktan mı çekindik
ürkek çocuk saflığında
avuç içleri masumluk kokan sevdalılarla
Oysa kocamandı yürekleri dünya genişliğinde odalarda
kaybolmuş insanlar vardı için için tükenen etrafta
Kimse bilmiyordu serzenişini
yağmur damlalarına sığınmış
mis kokulu gökkuşağının
aşkım toprağa düşmeden önce…
Aşkım Toprağa Düşmeden Önce
