Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
BANU SANCAK
Sev Beni
Şimdi esrik cümleler, senle doğar sabaha,
Gel yazdırma kendini, defterimdeki ah’a.
Ta gırtlağıma kadar gömülsem de günaha,
Ya Hayy! diyerek atsın, boynundaki şah -damar-
Benim kulumdur diyen -Tanrı- gibi sev beni!
Konuğuyum göğsünde, açılan dev gediğin,
Bil ki ruhun benimdir, kalsın etin kemiğin,
Bir tek bebekler değil, ağlar insan! dediğin.
Solgun sarı çehreni, terk etmese de -vakar-
Boğazına sığmayan -yumru- gibi sev beni!
Beni, kızıl Albız’ın, torbasından uçmuş say,
İksir satan sakanın, kırbasından içmiş say,
Ya da mahkûm cinlerin, voltasından geçmiş say.
Ben zamansız düşlerden, âna düşen bir -ihtar-
Gerçeklere bağlayan -sanrı- gibi sev beni!
Göklerdeki kuşlardan, al kıssadan hisseyi,
Yanına yamacına, yaklaştırma kimseyi,
Kâinat uykudayken, ver kuytuda buseyi.
Boncuk gözleri humar, tüyü tüsü -tarumar-
Gagasını ballayan -kumru- gibi sev beni!
Adem ile Havva’dan, süregelir bu böyle,
Bildiğini direten, yalnız ben miyim söyle?
Nasıl seveceğini, bak anlatayım şöyle;
Annesinden yese de sert okkalı bir -şamar-
“Anne” diye ağlayan -yavru- gibi sev beni!
Çıktığı dağın bile, haberi yok keşişten,
Bir Leyla’yı sevmeyen, ne anlasın sevişten?
Aşkı yüreğine sor, bak geçmeden iş işten.
Vuslat saklı bir sırdır, göğsünde coşar -ikrar-
Bir dervişin çağlayan -sadrı- gibi sev beni!
Hükmün gücü sendeyken, bana düşmez bu yargı,
Adaletin şerhiyle, ikiz kardeştir kaygı,
“Kral çıplak!” diyene, bir gün duyulur saygı.
Cübbe ile kaftanı, savaştırsın bu -karar-
Kadı’nın taht sallayan -tavrı- gibi sev beni!
___________________
“Göğsümüzdeki Nâr” kitabından
