Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
YAREN KAYIP
Gülüşü Şehr-i Yâr
Sen güldüğünde
değişiyor benim gönül dünyamda düzen
Kudüs bizim oluyor yeniden
bütün savaşlar duruyor birden
Bağdat'ta, Kabil’de, Grozni’de, Gazze’de
hiç bir yerde dökülmüyor mazlumun kanı
yalnızca yıldızlar kayıyor gökten
ve korkmadan göğe bakabiliyor
bir Filistin kadını…
Dondurma yiyebiliyor mesela
Somalili çocuklar sıcaktan bunaldığında
hiç bir yerde ucuz olmuyor emek
ve dostluk ve kardeşlik ve insan
gerçek oluyor
korkmadan, utanmadan, inanarak
herkes insanca yaşayabiliyor demek…
Mesela çocuklarla izlenebiliyor haberler
hiç bir asker annesi, yüreği elinde beklemiyor mesela
doğudaki çocuklar yalnızca anneleri için
papatya toplamaya çıkıyor dağlara…
Barış, arayıp nihayet anlamını buluyor
sevgi, bir kız çocuğunun adı olmaktan öte
adalet getiriyor Asr-ı Saadet’den Ömer’in torunları
ve eşikte bekleyenler hep ''bizim Yunus'' oluyor…
Babalar huzurla tutuyor evlatlarının ellerini
anneler kaygılanmıyor yaşlılıktan mesela
ve sokaklarımın gecesindeki huzur sessizliğini
çocuk cıvıltıları bozuyor günün ilk ışıklarıyla…
Ne sen ne ben kalıyor ne haklı ne haksız
yolumuz sadece Allah, kulluk tek davamız
Hakan Abi haklı çıkıyor hayallerinde mesela
ve kağıt üzerinde kalmıyor inancımız, insanlığımız…
Daha bi dolu şey, hepsi güzel ve iyi
hani bilmiyorum nasıl anlatılır ki…
Sen güldüğünde
Aşk'ın od'unda ısınıyor abdest suları
ya da bir yetimin avucuna konuyor duaları
Ayasofya'da bir Cuma vakti…
Sen güldüğünde
sabah ezanında gülümsüyor Eyüp Sultan
İstanbul yeniden fethediliyor sanki
ve sen her güldüğünde
İstanbul oluyor yüreğim…
