Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
YAREN KAYIP
B/Aşka Gitmek
Gitmek şimdi buralardan
seheri gül kokulu yerlere gitmek
bir ufak ev
belki önünde bir avuç bahçe
seninle menekşeler, susam çiçekleri
ekmek o bahçede bir selvi altına
ikindi namazının hemen ardından
ahşap büyük balkonumuza çıkmak
küçük tahta masada çay içmek seninle
taze dem kokulu, ince belli bardakta…
Özlenen dostları yâd etmek
acısıyla tatlısıyla dalmak maziye
dededen kalma radyoda
hasret dolu bir türkü çaldığında
sonra döşüne yaslamak başımı
senden dinlemek en sevdiğim türküyü
kalp atışların adımı ritimlerken kulağımda
bir ara kalkıp semaveri harlamak
ve tazelemek hem çayları hem sevdaları
sonra gözbebeklerinde bulmak kendimi
ve yitip yitip yeniden bulmak…
Sonra susmak seninle
uzun uzun susmak
gözlerimin kepengini indirmek
kapamak acının dükkânını ilk akşamdan
gülüşünün yolunu tutmak…
Gamzelerinden Meva'ya düşüp
ve salmak gözlerimin ateşten denizini
vaktin serinliğine…
Genzimde cennetten kopma bir koku
avuç içlerimde Kevser’den bir kaç damla
öylece kalmak gittiğimiz yerde
ve dönmemek bir daha
gerçek dedikleri
aslı yalan, kendi yalandan da yalana…
Gitmek diyorum sana
sorma ne zaman nasıl
Sadece inan ve yum gözlerini
Gel benimle…
Gitmek…
Vakit varken, yetecekken bir ah
ve kirlenmeden yüreğimiz daha da.
Bir dua kadar yakın
zamandan ve mekândan münezzeh…
Aşka ve Allaha…
