Bakma Sevdiceğim Bakma

YAREN KAYIP
Bakma Sevdiceğim Bakma
 
Baktığın an güneş, gün kamaşıyor
Bakma sevdiceğim, kör oldum bakma
Nazar-ı ateşte, su tutuşuyor
Bakma sevdiceğim, kül oldum bakma
 
Bülbül değilim ya kokuna mestim
Beyaz gülü sevdim, alkana kestim
Tene değil lakin cana mı kastın
Bakma sevdiceğim, al oldum bakma
 
Çöllere düştüm ya Mecnun değilim
Şirin sevdim amma, Ferhat değilim
Kaldım kuyularda, Yusuf değilim
Bakma sevdiceğim zal oldum bakma
 
Gönlümü taşlara çaldım yetmedi
Ömür akıp gitti, hasret bitmedi
Yaktın ateş yandı yine yetmedi
Bakma sevdiceğim nar oldum bakma
 
Sustu bak dillerim, kelamım sustu
Korktu içimdeki, çocukluk pustu
Kanadı yüreğim, içine kustu
Bakma sevdiceğim, lal oldum bakma
 
Güzellikten öte, güzellik gördüm
Sen bilmeden geçen, zamanı dürdüm
Varında doğdum da yoğunda öldüm
Bakma sevdiceğim, del’oldum bakma
 
Var mı aşktan öte, var ise denir
Can dediğin ne ki, yâre verilir
Bil ki bir kul ancak, böyle sevilir
Evvel Yaradana kul oldum bakma
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir