ALPER GENCER
 Soy Durur Aba Durur
 pirim aziz mahmud hüdayi'ye…
 soy durur aba durur hane halkı bellidir
 ol naci’nin güruh’u bir tek nefese bakar
 adem’in cennetinden dönen yankı bellidir
 elmaya meyledenin gözü kafese bakar
 idris’in kumaşını kesip diken bellidir
 süleyman’ın asası kurda çaresiz bakar
 bülbül’ü güle soran aşık diken bellidir
 acıdan kaçan kişi pire yaresiz bakar
 tufandan nuh’u alan mürettebat bellidir
 su altında kalanlar nuh’un oğluna bakar
 dünyaya sabredene nur ü sebat bellidir
 züleyha’nın cilvesi yusuf koynuna bakar
 çarmıha çivilenen çile kimden bellidir
 isa’nın yakinine sözün tutacak bakar
 mehdi’nin güzelliği daha mimden bellidir
 arif olan deccal’e her an yutacak bakar
 tur dağı’nda musa’yı üryan kılan bellidir
 akılı terk etmeyen kendine hızır bakar
 asa düşer secdeye namaz kılan bellidir
 abdest alan her daim aynadan hazır bakar
 kurban durur bıçağa davran diyen bellidir
 ismail babasına sonundan razı bakar
 günahın ormanında avlan diyen bellidir
 ibrahim’e renklerin bütün beyazı bakar
 zehiri kavuşmaya soran kader bellidir
 hasan’ın cemaline bulaşan cemal bakar
 fatıma anamızı saran keder bellidir
 sırra vakıf olanlar seyrana kemal bakar
 sürgünün defterinde hasret kime bellidir
 yakup’u kör bilenler dünyaya şaşı bakar
 kerbela’dan yüreğe kalan dövme bellidir
 haksız duran gövdeye hüseyn’in başı bakar
 hak muhammed ali’ye yazılanlar bellidir
 ali’nin kapısına duran pervane bakar
 gönlün en derinine kazılanlar bellidir
 muhammed’i görenler deli divane bakar
 can durmaz ahi durmaz menzil alan bellidir
 zülfikarı olmayan merde müşteki bakar
 düldül durmaz yol durmaz yaya kalan bellidir
 tenine ben diyenler derde pösteki bakar
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

