Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
ALPER GENCER
Aç Karnına Sigara…
sevgili ağzım, benimle konuşacakların olmalı.
hep ben seninle konuşacak değilim ya…
aç karnına sigara yakan bir adam güne derdiyle yüzleşerek giriyordur, ondan kaçarak değil! bu yüzden bu balkona el değmemiş bir duyguyu böyle karpuz tartar gibi murdar eden insanları bırakarak çıkıyorum.
insan önce annesini sever.
ve bir insan olarak yalnız annesine güvenirse, ilk celsede haklı çıkar.
ve bir Allah olarak yalnız Allah'a güvenirse, her celsede haklı çıkar!
aceleye getirilmiş bir cinayetim!
kahpeliğiniz karşısında hüngür hüngür ağladığım çok belli!
merhametimi bana karşı kullanıyorsunuz, hâlbuki
ben onu kendiniz… için kullanın diye size göstermiştim.
ağladığımı gizleyemiyorum… diye öldüresiye dövüyorum sizi.
siz de tutup beni hemen öldürüyorsunuz -aşk olsun! –
ben sanki öldürmeyi bilmiyor muyum sizi! ?
siz konuşun ama galip gelmek için arada susun!
siz mutlu mesut yaşayın, benim Allah belamı…
benim Allah belamı yalnız benim için verecek, size ne yahu?
susarak galip gelenlerin neyi sustuğunu biliyor musunuz? !
sahibinden kiralık bu dünya… baktım ki orada
evi olan insanlar kendini kurtulmuş belliyorlar,
yuh!
çıktım dışarı… sokaklar sabahı koşturuyor…
mezarlıklar yine dünyanın en güzel türküsünü tutturmuş…
benim yeryüzünden silinecek sesleri daha duyar duymaz tokatlamışlığım vardır! her gün yeni bir yokuşu bazı şeyleri tokatlayan avuçlarla seviyorum; onlar tokatlanmaktan, tuhaftır, hoşlanıyorlar! gideceğimi sanıyorlar da ondan…
çıktım, sabah kendine bir çirkinlik beğenmiş, bana tükür yüzüme diyor!
ben sabahın yüzüne tükürecek bir adam değilim!
beni her Allah’ın günü uyandıran sabaha sonsuz müteşekkirim!
ey sabahı taklit eden çirkinlik,
beni sabahla yalnız bırak!
beni yalnız bırak!
şimdi içtiğim bu sigaranın küllerini rüzgâra boşaltabilirim!
sabahı kuşatmanız bizim geceden kalmışlığımızla alakalı
kuşatılmış bir sabah da yaşanır yine yeni bir sabah gibi
biz çünkü kaçırdığımız güzellikleri
kaza edebiliyoruz,
öyle değil mi! ?
