Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
ALPER GENCER
İlke
be ile baş'lanır bütün gizli şiirler
çünkü gönlün penceresi açılınca hep içimiz serinler
herkesin bir ilke’si vardır hayatında
ilke dağlarından biridir güneşin
üzerinde çiçekler
gölgesinde bağdaş kurmuş şahlar dinlenir
kervan develense de çölün susuzluğu bir
sanki çok uzaktan gelmiş gibi pir
ilke çocuklara su çeker kuyulardan
kedilere süt sağar
ilke’nin merhameti
yürüdün mü dönülmez olur yol
yağmura mütemadiyen şarkı söyletir
ilke’den bal yaparlar arılar
muharremin onunda ikindi vakti
ilke ağlıyorken gözündeki yaş
dağılmış bir kovanın sonsuz yasını tutar
insan kendi çamurundan kayıp düşüyor
düştün mü ilke yetişir imdadına
boğulduğu denizlere bir daha batmaz
dünyanın çekirdeğini çitler ilke
çöplerini yere atmaz
sevilmeye alışkın değildir pek
eli ayağına dolanır sevgileri görünce
bir balmumu gibi dışından eriyorken
ateşi hep içinde saklar incinince
ilke dağlarından biridir güneşin
kaderi kaderime yazılan eşim
sürgün kaydıma işlenen bileşim
dünyalım
durmadan pişen aşım
bir toprakta büyüdüğüm yoldaşım
güzel yârim
dertli annem
can arkadaşım
Aralık 2015 / Devrim ve Çay
