NURKAN GÖKDEMİR
 Gülden Dava
 “davası gül kokanlara”
 Derin bir bakıştı o…
 zulmün zifir karasına
 hakikatten savrulmuş
 ahraz ve kör dünyaya…
 Çileli bir ömürdü
 zalimin gölgesinde
 nefretin hücresinde
 çürütülemeyen eskil…
 Umudun sarp yollarında
 ak atını koşturan düş tûra
 Rab’be yeminli yağız nîda
 nâri çılgın yaralı bir sevda…
 Nihayetsiz dağ sabrıyla
 kadim berk yalnızlığıyla
 yonttuğu yabanıl kemdi…
 Yorgun yaslı bulutlarınca
 kuşandığı göğce mihnetti
 gülden bir dava için…
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

 
  