Asanatlar "şiirden sinemaya"
CANER KUT
Cebrail İle Söyleşirken |ÖYKÜ|
Veriyordu istemeden
Bir süre kesti, aç bıraktı, açık ve mutsuz
Vermeyi kestiğinde almaya başlamıştı aslında
Sonra anlattı ki biriktiriyormuş
Üzerime sel gibi gelince hatırladım verdiklerini tekrar
Kuruyan tenimin nasıl da suyu çektiğini yeniden
Çatlakların kapandığını, yaraların düşüp karıştığını sevince
Kendine çektiğini görünce
Her şey O’nu sevince değişti
