YAŞAR BEDRİ 
 Gelmeyen Yakup Düeti
 -edip’e, yakup’a
 yüzümü kuşlara ayna yapmaktan geliyorum dedi yakup
 ne çok konuşurdunuz hiçbir şey söylemeden
 çanları bağışladım, kamalı istavrozu, bolşevikleri.
 dalgın çocuğun aklından geçen ırmaktın
 cellâdım erken öldü! sizi hatırlayan kalmadı
 yanıldın, kendini unutan fakirin kalbine aktın
 kimse kalkmasın yerinden kuşlar gelecek
 kimin yalanıdır çanların düşürdüğü sargı
 gözüne çekilen şiraze, körün sessizliği
 bizi öteki çocukların kalbine götürecek.
 aç totemlerinizi doyurmaktan geliyorum dedi yakup.
 sen kal dökülen çillerini topla, odayı havalandır,
 diyorum
 dalgın çocuğun aklından geçen ırmaktım
 bir bildiği olmalı tarihin, çocuklarını yerken
 suyun aklından geçen mürekkebi bağışladım
Asanatlar "şiirden sinemaya" 
