Ötekinin Düeti

YAŞAR BEDRİ
Ötekinin Düeti
 
suya düşen yaprak öteki nesneleri örter
küllükler, katran kazanları, bir dolu güz
yanılacak olup dokunsam, dağılmış temaşa
deli gömleğimde kuş sesleri, sarı kovan
kekeme dille, bakır çalığı dille, tanrıları;
cımbızla çıkartırdık yaranın kovuğundan.
 
ilâhi!  gene akşamdır, tasvirler yüzgörümlüğüm
ağladık ve heceledik şilteni kalp’ağrımıza ser
perçeminde ıslık lekesi bırakmıştı gülüşüm
örtünsün gölgemizi bakır çalığı yüzler.
 
esriyip dökülen yüzler neyi örtüyor?
mavnalar geçiyor, sen geçiyorsun, belki başkası
anlamı kalmadı dostlukların, bozduk kalbin ayarını
koru tanrım haraç mezata giden aklımı, gene sis bastı
verandada martı çığlıkları dönmeyen denizcilerin;
kim bilecek bizden sonra yaşadığını?
 

 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir