YAREN KAYIP
 Bakma Sevdiceğim Bakma
 Baktığın an güneş, gün kamaşıyor
 Bakma sevdiceğim, kör oldum bakma
 Nazar-ı ateşte, su tutuşuyor
 Bakma sevdiceğim, kül oldum bakma
 Bülbül değilim ya kokuna mestim
 Beyaz gülü sevdim, alkana kestim
 Tene değil lakin cana mı kastın
 Bakma sevdiceğim, al oldum bakma
 Çöllere düştüm ya Mecnun değilim
 Şirin sevdim amma, Ferhat değilim
 Kaldım kuyularda, Yusuf değilim
 Bakma sevdiceğim zal oldum bakma
 Gönlümü taşlara çaldım yetmedi
 Ömür akıp gitti, hasret bitmedi
 Yaktın ateş yandı yine yetmedi
 Bakma sevdiceğim nar oldum bakma
 Sustu bak dillerim, kelamım sustu
 Korktu içimdeki, çocukluk pustu
 Kanadı yüreğim, içine kustu
 Bakma sevdiceğim, lal oldum bakma
 Güzellikten öte, güzellik gördüm
 Sen bilmeden geçen, zamanı dürdüm
 Varında doğdum da yoğunda öldüm
 Bakma sevdiceğim, del’oldum bakma
 Var mı aşktan öte, var ise denir
 Can dediğin ne ki, yâre verilir
 Bil ki bir kul ancak, böyle sevilir
 Evvel Yaradana kul oldum bakma
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

