Hece Taşları Dergisinin 74. Sayısı

Hece Taşları Dergisinin 74. Sayısı“Cumali Ünaldı
Hasannebioğlu”
Özel Sayısı
 
Hece Taşları
Dergisinin
74. Sayısı Çıktı
 
Tayyib Atmaca’nın Genel Yayın Yönetmenliğindeki Hece Taşları dergisinin Nisan 2021 sayısı olan 74. sayısı “Cumali Ünaldı Hasannebioğlu” Özel Sayısı olarak çıktı
 
Bu sayıda şiirleriyle, yazılarıyla yer alan isimler:
 
Cumali Ünaldı Hasannebioğlu, Zafer Acar, Nazir Akalın, Yunus Akdaş, Ahmet Ali Arslan, Orhan Arslan, Nejla Aslankurt, Tayyib Atmaca, Nâbi Avcı, Mehmet Aycı, Mustafa Aydoğan, Yusuf Beğtaş, Giampiero Bellingeri, Mehmet Biber, Hüseyin K. Baykuş, İbrahim Halil Çelik, Derya Çelik, Hakan Çelik, Pınar Çelik, Fevzi Çiçek, Eşref Doğan, D. Mehmet Doğan, Muhammed Nur Doğan, Nurettin Durman, Salim Durukoğlu, Haydar Ergülen, İbrahim Eryiğit, Necmettin Evci, Ali Gemuhluoğlu, Necati Güngör, Adem Gürses, Yusuf Halaçoğlu, Müjgân Halis, Lütfü Şehsuvaroğlu, Talip Işık, Üzeyir İlbak, Abdullah İlhan, Hakan Hadi Kadıoğlu, Atilla Kantarcı, Mehmet Önder Karakaş, Ahmet Kekeç, Aykut Nasip Kelebek, Bülent Korkmaz, Hosrof Köletavitoğlu, Tavit Köletavitoğlu, Mehmet Ali Köseoğlu, Enes Malikoğlu, Mehmet Metiner, Yasin Mortaş, Mustafa Özçelik, Mehmet Sılay, Mehmet Lütfi Şen, Mesut Uçakan, Burçin Akgün Ünaldı, Ali Efe Ünaldı, Zeynep Su Ünaldı, Atıf Ünaldı, Büşra Ünaldı Şanlı, Burak Ünaldı, Selin Ünaldı, Özcan Ünlü, İrem Üreten, Sadık Yalsızuçanlar, Yılmaz Yalçıner, Mekki Yassıkaya, Alim Yıldız.
 
“Hece Taşları” dergisinin 74. sayısında yer alan Cumali Ünaldı Hasannebioğlu’nun “Münâcât” ve “Ağaran” şiirini tadımlık olarak alıntıladık, aşağıda okuyabilirsiniz.
 
CUMALİ ÜNALDI HASANNEBİOĞLU
Münâcât
 
yönelir ya yûreğim 'rahm'ine, bir kupa baldırandır hüznüm erir
eritir gibi med-cezir bir suyu, dünyaya tutunan yüzüm erir
 
harf erir, kelime erir; erir de akkor bir metâl olur cümlelerim
yakarış kıvılcımları ağar, düşmeden toprağa sözüm erir
 
kar serper bu sözlerin yakıcı çevresine/yüreğimde o umut
elimde ağlamakların erittiği bir mendil, sürerim gözüm erir
 
gece açılmış çiçekleriyle kuşatıp gider, çepçevre; yalnızken
kendime yönelişlerin dipsiz sularında bir batık gemidir özüm erir
 
kişneyen bir baharken taşırdım utanç bohçalarında suçu
korkudan yazım sessiz, kışım tanınmaz peçeli; çırçıplak güzüm erir
 
bu münâcât göğerir, affolma topraklarına uzatmış boynunu umudun
bir şiir menekşesi arzolunur niyaz ellerine, tek çözüm erir.
 
CUMALİ ÜNALDI HASANNEBİOĞLU
Ağaran
 
Sen geldin gökyüzüne
Bir dolunay oturdu
 
Geçip giderken günler biteviye
Güneş toprağı yakıp suyu eritiyordu
 
İyi ki öptün baharda daluçlarını
Yoksa bu çiçekler nasıl olurdu
 
Sürüp giderken yeryüzü toprağını
Eş koştun kuzuya kurdu
 
Bakışının sonsuzluğu değdi de
Bir damla kabardı deryâ oldu
 
Yazı çekiçleye çekiçleye bakırcılar
Kışı birbirine benzetiyordu
 
Geceleri cırcır böcekleri
Eksik tamamlayıp eğri düzeltiyordu
 
Birdenbire boşluğunu hatırladı insan
Göğüs kafesine kalbini koydu
 
Büyük günahların kayasından kopup geldik
Ayaklarının altına. Toprak böyle oldu.
Hece Taşları Dergisinin 74. Sayısı
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir