Adandan Hiç Çıkma Çocuk

MAHMUT GÜRBÜZ

MAHMUT GÜRBÜZ
Adandan Hiç Çıkma Çocuk
 
İyisi mi sen adandan hiç çıkma çocuk
Önce naylondan bir tebessüm
Sonrası kör karanlık…
Susuz kalacak köklerin
Hırpalayacak rüzgar gövdeni
Körpe bir filiz gibi kuruyacaksın
Işığa hasret…
Kırılacaksın
Ama kırılmanı tamaha yoracak
Dilini bilmeyen herkes
 
Burası yabancılar gezegeni
Herkes birbirinin…
Ve sen bir yabancı gibi kalacaksın
Ve daha da acısı
Olacaksın yabancısı kendinin de
 
Elma dersem çık
Armut dersem çıkma çocuk
Bana kalırsa
Hep armut, hep armut…
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir