Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ
Yalın Ayak
Şimdi kalbimi mutmain eyleyen bir nefesin rüzgârı
içimde tütüyorsun
öyle kabarıyor öyle kabarıyor ki
yüreğim
sen üzerinde küçük sevimli bir yelkenli…
“Kal" dediğin kaç özlemdir
“dur" dediğin kaç yürektir
derman ararken yaprak köküne
ince bir haldir dalın dokunuşu
taşı topraktan seçen
yağmuru gözden…
Kalbimin toprağı ki karılmış
her sözden bir tohum düşer
her g'öz'eden bir yaş
adı senden geçen…
rengime değdikçe su
güzelleşen
içimde büyüyorsun canımda tütüyorsun
yol buldukça derine
kökleşen
duru bir diyarın yolcusuyum ben
avuçlarımda senden bir azık
yalın ayak adımlıyorum
…
