İSA KARATEPE 
 Seyyah ve Zaman
 Seyyahım ben
 Biterken sevdalı gurur
 Asi yanım da şefkat mağrur
 Gözlerimde sükûttan bir perde
 Türküleri ağıtlara
 Hürmeti ağlayan bir anaya
 Sual etmem
 Seyyahım ben
 Bir duman gibi geçerim mevsimden
 Usulca yokluk zamanında
 Bir bir sayarken kirpiklerini
 Gece akıp giden ay ve Yıldız’dan
 Kıvrılıp uyuyan sudan
 Sual etmem
 Seyyahım ben
 Nerede olduğum bilinmez
 Puslu görünürken aynalarda
 Örselenmiş alfabemde sesinin izi yok
 Köşe bucak bildiğim tek
 Çöllerinde Bedevi’nin
 Dudaklarından Yıldızlara verdiği
 Bir küçük söz gibi
 Sual etmem
 Seyyahım ben
 Tel tel saçlarında dünyanın
 Sese yön veren kalbin uykuda
 Kıblede bir damlanın 
 Mah-ı tabandan
 Ve…
 Aşk-ı noksandan
 Sual etmem
 Seyyahım ben
 Pusulası yok sevdaların
 Mancha yollarında kıvrılan kaçıncı yönsüzlüğü
 Metruk izbeliğimin ucundan ve
 Nedensiz gece ağlamalarından
 Bilirdim yüreğini
 Lakin
 Sual etmem
 Seyyahım ben
 Farklı zamanlarda
 La Vie En Rose çalınır
 Champs-Elysées’de bahar
 Yedinci iklimi taşırır yüreğim
 Lakin
 Sual etmem
Asanatlar "şiirden sinemaya" 
