İSA KARATEPE
Marejo VII (Yüzünün Sahiline Göç Eden Martı)
Hırçınım, kırgınım, belki biraz asi.
Gözlerinsizim anlıyor musun bir şafak vakti
Seni sevmenin duruşu nasıldı
Hafızam zer edildi bir pul için
Bilmem dudaklarında unuttum lehçeleri
Talan edildi dünyalık bir yalan için.
Bir yüreğin bakışıdır suretim
bir duanın sonrasıdır
Asi hırçın devranda yürürken ki
Mağrur bir sevdanın kelamıdır sükutum
Ört kalbimin penceresini
Kuşlara fısılda
Ay örtmez üstümü karışık mevsimden
Şafak söker
Alır başımı giderim gönül
Sazı kırılmaz bu topraklarda ozanın
Çekilir denizi
Bir sözü ayırır gibi teninde limanı
Coğrafyası yok bu kederin
Çekilir ayak izim silinir sahilinde
Yüzümde martı resmi
Dokunurken yüzünün göçüne.
Tüm seslerini aldım şarkıların
Bir yoksulun ceketine sığındım yorgunken şafaklar yoktun ki
Yol hüznü gibi geçer varlığım kaçıncı duraksız.
Bir semahta kırıldı kanadım
Çok mu kanardın ki
Yansımaz
Yaram sende sızlamazdı hiç bir aynadan
Matemine çıktım tüm şairlerin
Marejo
Yitik bir kentte
Suretine dilendim.