Menekşe Buldum Derede

 MEHMET AYCI
Menekşe Buldum Derede | TÜRKÜ YAZILARI | 
 
Menekşe motifiyle örülmüş küçük bir kilim… Başı sonu, kenarı köşesi belli… Dokurken nasıl heyecan duyulmuşsa, bakarken de aynı heyecanı duyuyorsunuz. Bazı yerlerde tek bazı yerlerde demet halinde motifler. O kilim güzeli yıkanmış, renginden bir şey kaybetmeden yıkanmış, ipe asılmış, rüzgârda hafif sallanıyor, sallandıkça menekşeler dalgalanıyormuş gibi sahici bir hava veriyor sanırsınız ezgisini dinlerken. Kenarı menekşeli bir dere şırıl şırıl akıyor hissi…
 
Bir kilim değil bu, bir aşk türküsü… Kadın menekşe, kadına duyulan ilgi zarif ve kırılgan, o da menekşe, kadının kokusu menekşe, saçları menekşe, kim bilir gözleri de menekşe renginde…
 
Türkünün havası da menekşe güzelliğinde… Bir de dörtlük olmayıp üçlük oluşu bir menekşe minyatürü havası veriyor ayrıca…
 
Bu kadar övdük madem türküyü, işte sözleri:
 
“Menekşe buldum derede
Sordum evleri nerede
Üç beş güzel bir arada
 
Nakarat:
Dilber dilber canım dilber
Canımın yaylası dilber
Gönlümün eylesi dilber
 
Menekşesi tutam tutam
Arasına güller katam
Nice gurbet elde yatam
 
Nakarat:
Dilber dilber canım dilber
Canımın yaylası dilber
Gönlümün eylesi dilber
 
Menekşe kokulu yârim
Kime arz edeyim hâlim
Elimden aldılar yârim”
 
Türkü bu kadar da, bir aşk türküsünden ötesi de var. Bir ayrılık güzellemesi aynı zamanda son dizeyle birlikte düşündüğümüzde…
 
Türküyü Kır İsmail Güngör’den Muzaffer Sarısözen derlemiş.
 
Adana türküsü…
 
Ben Zara’dan dinlemeyi seviyorum.  Sesinde menekşeler açıyor kadının bu türküyü söylerken.
 
Tavsiye ederim.
 
 
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir