Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
BÜLENT SAĞLAM
Gün Işığı
Kayıp mülteci çocuklara
Yakılıp yedi yerinden
Bir daha dirilmemiş evler
Saksıda çiçekler suskun
Aklımda uğrular, devler
Esma'nın kirpiklerine salıncak
Kuruyor kederler
Düşüyor sallanarak yere
Yeniden doğuyor ter
Atıyorum miskin canı koynumdan
Bir gayrete bağlanıyorum usulca
Çayırlar ırmaklar boyu akan
Bir ayete, bir sevda sözüne
Şafaktır elbette atan
Umuttur vuran yüzüne
Mesh edildi kanayan yerleri
Sağaldı sürgünü kalbimin
Artık ölmeyecek çocuklar
Çiçekler taze kalacak
Kaybolan gölgesini merhamet
Bir mülteci çadırında bulacak
Kara gözleri Esma'nın
Üstümüzde gün ışığı olacak.
