NECATİ SARICA
Çok Cehennem Ya da 2. Sahne
Çok Cehennem Ya da 2. Sahne
 Bütün simülasyonlarda bi baştan çıkarıcılıklar vardır. Gerçeğin bütün imgeleri için durumlar tam da böyledir. Gerçeklerle yaşamak yerine bu yüzden imgelerle yaşamak bize çekici gelir. Aşk şiirleri okuruz ve aşka âşık oluruz. Kolaydır rüzgârda sörf yapmak.  Leyla deriz, Hüzün der bela deriz. Aşk gelip kapıyı çalınca ve kerbela hayatın tam da ortasında beliriverince kaçıveririz. Aşk imgeleriyle o kadar çekici ve ayartıcıdır ki sahte hüzünler ikinci el insanlar yaratır. Birinci elden insan olmak ve aşkın deryasında, başka bir insanda boğulmak kahredicidir. Bir olmak istersin yalnızlığını ve çaresizliğini yaşarsın. Nefes alamadığında, yutkunamadığında ve göğüs kafesin yarıldığında jestsiz ve mimiksiz bir ağlamak vardır. Başladığında durduramayacağını bil ve kendini koru aşktan. Aşkolsun deme o yüzden… Aşkolsun deme o yüzden… Aşk olursa… Kahır olursun… Git işine” Yapısalcılık” yalan de. Tarih de Hukuk de. Sonuç; böyle işte…
 (Sahnesizliğin belirsizlik kapısı aralanır. Gerçek oldukları algılanamayacak derinliklerden. İniltilerinde sağır kulaklar kulaklıklarını unutmuşluklarıyla eriyip yok olurlar. Birdenbire yokluğun tam da olmayan merkezinden bir çığlıkla yükselen yer altı fışkırmaktadır.)
 2. Sahne:
 “Tanrım“ der adam bu ne kadar çok cehennem
 Ey batıl olan benden uzak dur
 Yeni sahne kurulur ve o anda bütün uzaklar yakın olur
 Yeni sahnemizin derin hayatından bir fısıltı bize seslenmektedir
 Cehennemdesiniz cehennemdesiniz
 Cehennem sizsiniz cehennem sizsiniz
 Her şey bir rüya gibi
 Kendi kendini gören bir rüya gibi
 Adressiz bir adam yolumun önünde yüreğimi buruşturup atan soruyu soruyor
 Pardon gurbet ne yandadır acaba
 Gurbet diyorum gurbet benim, benim evet gurbet benim
 Adam yeni sorusunu çarpıyor suratıma
 Sizin anneniz karanlık mı?
 Bilmiyorum!
 Şaşkınım
 Yok diyorum yok ben sadece karanlıkta doğmuşum
 Yoksa annemi bilsem böyle mi olurdum
 Nasıl?
 Yani gurbet diyorum
 Karanlık bile olsa insanın bir annesi olması yine de güzeldir diyorum
 Olsun gurbet de güzeldir deyip kayboluveriyor
 Gurbet ve güzel
 Kayıplar haneme bir çentik daha atıp
 Olur mu gurbet bile güzel olur mu diyorum
 Şaşkınlığım diyorum
 Şaşkınlığım yeni bir bakış gibi
 Ve yine görüyorum
 Olmaz olanlar olsun diyerek
 Gördüklerimin derin sahnesine ürkek bir son bakışla aynı soruyu soruyor
 Kim gördükleriyle yaşayabilir ki?
 _______________________________
 necatisarca@gmail.com
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

