Asanatlar "şiirden sinemaya" 
LEYLA KARATAŞ
Bülbülün Ahı
Bu zor zamanlarda içimde kan kırmızı aşk
sönmeye yüz tutmuş korun can sıcağında
sabaha varmadan gün ölür
ölür an be an zaman
asılı kalır bülbülün ahı
solan gül yaprağında
Toprak nemini sermiş can çekişir
bu son dün
yelkovan üzgün
saatler ölüdür kucağında
ağlarken akrep haykırır
dön bir bak
ne dala sorabilir ne de dikendedir bir canı
Bu kor yangınlarda kan kırmızı aşk
kurur kokum
kurur susamış dudaklarda
Geceye düşmüş gülüm
solmuş yaprakları
aşk hüzünle ağlayacak
sevdam bir aşk ocağı
Düşer hüzünlü gülüşlere
düşer son damla
bir oda
bir kuru yaprak
kısır bir zaman
saklanır gün saklanır düne sevdiğim
bir anlık nefesle tükenir mi sıcağı
Bir gün eğer bir gün sevdiğim
hüsnüyusuf çiçeklerin bensiz açarsa
bil ki sevdam kurumuştur o toprakta
yâr diye diye inlerken nergisle sümbül
düş yollarıma sevdiğim düş
tut ellerimi
umudu saklasın günün sabahı…
