Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET ÇOBAN
Sessiz Bir Direniş
Ey yâr
Söz dinlemiyor ne ruhum
Ne bedenim
Yorgun dünyanın yükü
Yüreğimde işte, sessiz ve derin
Gecenin karanlığı sarmış dört bir yanımı
Adım adım sürükleniyorum boşlukta
Düşlerim kırık cam parçaları gibi
Her biri acı ile ışıldıyor sessizce
Ne fısıltılar tesir ediyor artık bana
Ne umutlar yol gösteriyor adım adım
Sadece yorgun bir kalp atıyor
Ve her atışıyla, kendi yalnızlığını çoğaltıyor
Ruhumun derin kuyularında yankılanıyor
Geçmişin izleri, geleceğin belirsizliği
Bedenim ağır bir taş gibi çöküyor
Ve dünya, bütün ağırlığıyla omuzlarımda duruyor
Ama yine de bir kıvılcım saklı yüreğimde
O gizli umut, suskun ama direniyor
Belki de bu yük, taşıması zor olsa da
Beni ben yapan, sessiz bir direnişin kendisi…
