Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET ÇOBAN
Can Özüm
Bakışın öyle içten, öyle güzel ki gülüşün
Çivilenmiş hafızama sökülmez.
Güneş mahzun olur tebessümün ardından
Yıldızlar söner ve mehtap söylemez.
Sen cansın, cana can katanım
Can bulduğum, can özüm, canım
İçimde, derinlerde ısınan gül yüzlüm
Geceleri aydınlatan efsun gözlüm.
Soğuk ayazları bahara çeviren
Şulemsin, dördüncü cemrem.
Ateşler de bir yürek erir yangınında
Yaşanmamışlıkları saklayansın koynunda.
Usul usul aç gönlünü mutluluk yaşasın
Özgürlüğüne kanat çırpsın gülerek
Sinesinde doyalım heyecanla süzülerek.
Ateşten kurşundur bakışın, ısınır geceler
Alevlensin tenimiz, harlansın bu yürek…
