SUAVİ KEMAL YAZGIÇ
Dünya Burada Değil
kırıldım ve bir kırgınlığa sığdı
ömür diye bana verilen
bütün nefeslerin toplamı
bir cinayetlik canım var
bir zerre bile etmeyen
o da senin olsun
üç kuruşluk aklım
bir paspas olarak israf olsun
nereye gideceksen
o yolda
tülbentle örtülen bir aynaydım
senin asla yansımadığın
nice cenaze çıktı
gövde dediğiniz mezbeleden
bir ben çıkamadım
rüzgârları tanımam
garlardan geçerken
adını bilmediğim bir trene binip
gitmek istedim
bilmediğim bir yere
lodosla poyraz arasına sığan hayatım
gardan sessizce geçer gider de
trenlere dönüp bakmaz
ne kadar iç geçirse de
martılar güler
bir yere gidemeyişime
bulutlar yön gösterir bana
dönüp bakmam onlara da
rüzgârları da
bulutları da tanımam
kümülüs nerede biter
nimbüs ne renktir bilmem
kırıldım ve bir kırgınlık bıraktım
sustum bütün nefesimle
duydun mu?