Asanatlar "şiirden sinemaya" 
LEYLA KARATAŞ
Sedir Kokan Döşemeler
Aşk…
Süzüldü kapıdan usulca sokuldu yanıma
Masadaki bardağa baktı şöyle bir
İçine doldu mu huzur diye söylendi
Yaşıyor mu örtüsündeki ağaçlar
Sürahiden yana şikâyeti yoktu
Dolar, doldururdu yılmadan
Arada çakırkeyif zamanlarda
Aşkının narına şekerden yana döner
Halılara devriliverirdi sular
Karalanmış kâğıtlar heyecanlı
Deli derya akan ırmakları aşmış çoktan
Perdedeki kuşkanatlarının efiltisiyle
Uçuşmuştu birdenbire
Sedir kokan döşemelere
Sandalyede atılı peşkiri, dağınıktı saçları
Biraz utangaç bakıyordu etrafa
Sıralı selvilerinin arasından, gözleri dalmış
Seyre daldı yarı aralı
Sardunyalar öfkeli cam sürahiye
Sulamayı unuttular beni, hepsi leyla bunların
Kavun kokusunu andırır mis gibi gecenin izi
Biter mum ışığında eridikçe aşk
Biter soluklanmadan
