Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
Fikir, Sanat ve Eylem İnsanı
Şair ve Yazar
Umman Şahiner
Vefat Yıldönümünde
Anılıyor
Fikir, sanat ve eylem insanı şair ve yazar Umman Şahiner vefat yıldönümünde anılıyor
“Büyük Doğu – İbda” bağılarından olan şair ve yazar Umman Şahiner; Ankara’da bir süre tedavi gördüğü hastanede 8 Ocak 2021'de 53 yaşında vefat etmişti. Umman Şahiner; zindanlar ve çileler içinde geçen ömrüne , güzel eylemler ve şiirler sığdırmıştı.
Vefatının ardından sevenleri, dostları, arkadaşları, fikir ve sanat dünyasından birçok önemli isim sosyal medyada duygu ve düşüncelerini paylaşmıştı.
Umman Şahiner; 9 Temmuz 1968 tarihinde Erzincan’ın Refahiye ilçesinde doğdu. Sivas’tan sonra Ankara’da yaşadı. Kendini çok iyi yetiştirmiş bir yazılım uzmanıydı. Gençliğinden itibaren toplumsal sorunlarla yakından ilgilendi. “Büyük Doğu – İbda” bağılarındandı. Bu yüzden birkaç kez hapse girdi. Düşüncelerinden dolayı hapsedilen şair ve mütefekkir Salih Mirzabeyoğlu’nun serbest bırakılması için yazar Tayyar Tercan ile birlikte “Salih Mirzabeyoğlu’na Özgürlük Platformu” oluşumuna öncülük etti.
Kültür ve sanat alanında da öncü çalışmalar yaptı. Bediiyat, Tahkim gibi birçok sanat dergisinin kurucuları arasında yer aldı.
Şiir ve denemelerini dergilerde ve daha çok dijital ortamlarda yayınladı.
Son olarak Ankara Büyükşehir Belediyesi’nde ANFA Bilgi İşlem Müdürü olarak çalışıyordu.
Ankara’da bir süre tedavi gördüğü hastanede 8 Ocak 2021'de 53 yaşında vefat etti.
İki UMMAN ŞAHİNER Şiiri
UMMAN ŞAHİNER
Kalbimde Bir Gül Serinliği
öldüğüm her harften sonra
kim dokunduysa
bana…
kirli ve korkak
bıraktım
ona
o meş’um boşluğu
delilim de kirli benim
sözüm de…
tut ellerimi
kalbimden…
Yâ Hây!
kalbimde bir gül serinliği…
UMMAN ŞAHİNER
Yaşamayı Deneme
Yüreğimde ince bir sızı…İşsiz ve yalnızım
yıllar önce bıraktığım yerde sen yoksun
birkaç gündür sicim gibi yağmur yağıyor
bulutlarda bana düşman kesildi
üstüne üstlük ayakkabılarımda aşındı.
cebimdeki son parayı da harcadım
tuttum bir kitap aldım eskiciden
şiirle süslü bir roman.
Şaşıyorum kendime bazen
aklımdan da şüphe etmiyor değilim hani
o parayla sımsıcak bir çay içer
karnımı doyurabilirdim. Kendime değil de
atılacak bir kitaba acıdım.
Zaten senden artakalan hayatımda şiirler
romanlar yazmayı düşlemiştim. Kim bilir
belki de yarım kalan hayatımıza acıdım,
kitabı aldım yüreğime bastım.
-Hapisten çıkalı aylar oldu
ve ben hâla yaşamaktan korkuyorum
Oysa…Ne büyük hayallerimiz vardı.
Her tarafta su birikintileri….
Ayakkabılarım da su almaya başladı
batan bir gemiden farkım yok
kuru hiçbir yanım kalmadı. Üstelik
Ülserim de azdı. Delicesine yorgunum.
-Her tarafı örümcek ağı bağlamış ev(imiz)e
döndüm. Her şey toz toprak içinde.
Yılar önce bıraktığım yerde sen yoksun
yüreğimde onulmaz yara…Yapayalnızım
Ev bıraktığın gibi… Doğum günü hediyen mavi
vazo, kurumuş kır çiçekleri hepsi yerli yerinde
Sen yoksun… Ev buz gibi yakacak hiçbir şeyim
yok. Soğuk sobanın yanına çöktüm. Ürkek mum
ışığıyla yepyeni umut doldu içime,
elimde aldığım kitap…Adı
Yaşamayı Deneme….
Umman Şahiner Vefat Yıldönümünde Anılıyor
