Temize Çekilmez Ömür Defteri

TAYYİB ATMACA Temize Çekilmez Ömür Defteri

TAYYİB ATMACA
Temize Çekilmez Ömür Defteri
 
Toraşan çağların el sallar geçer
İlk aşkın çıngısı düşer kalbine
İçerin ütülür bir keven gibi
Yanmanın tadına varmadan daha
Bakındığın yere kokusu siner.
 
Kimle haber kimle mektup salarsın
Gözün yolda gönlün hayal peşinde
Yaranın yangını ruhunda tüter
Uçurduğun bütün kuşlar sonunda
Havada dolanır avcuna konar.
 
Bir kaçamak bakış, bir göz süzmesi
Aklını başından uçurur gider
Ayakların yere basmaz yürürken
Gam dağına yaslanırsın her gece
Ne bulut eksilir ne yağmur diner.
 
Çember döndü biz yürüdük velhasıl
Ne deyim de ne söyleyim erenler
Nevbahar düş oldu yaz çoktan bitti
Güz gelir dayanır yapraklarına
Hangi hatıraya dokunsan kanar.
 
“Temize çekilmez ömür defteri”
Ne yazdın ne çizdin öylece kalır
Ne silecek silgi ne kalın kalem
Ne yırtıp atılır bazı sayfalar
Ne dürüp bükülüp sobada yanar.
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir